"switch" ifodasi

Switch ifodasi bir nechta if tekshiruvlarini almashtirishi mumkin.

Bu qiymatni bir nechta variant bilan taqqoslashning yanada tavsiflovchi usulini beradi.

Sintaksis

Switch bir yoki bir nechta case bloklariga ega va ixtiyoriy sukut bo’yicha.

Bu shunday ko’rinishga ega:

switch(x) {
  case 'value1':  // if (x === 'value1')
    ...
    [break]

  case 'value2':  // if (x === 'value2')
    ...
    [break]

  default:
    ...
    [break]
}

• x qiymati birinchi case dan qat’iy tenglik tekshiriladi (ya’ni value1) keyin ikkinchisiga (value2) va boshqalar.
• Agar tenglik topilsa, switch mos keladigan case dan boshlab, eng yaqin break ga qadar (yoki switch tugaguniga qadar) kodni bajarishni boshlaydi.
• Agar biron bir holat mos kelmasa, u holda default kodi bajariladi (agar mavjud bo’lsa).

Misol

Switch misoli (bajarilgan kod ajratilgan):

let a = 2 + 2;

switch (a) {
  case 3:
    alert( 'Juda kichik' );
    break;
  case 4:
    alert( 'Aynan!' );
    break;
  case 5:
    alert( 'Juda katta' );
    break;
  default:
    alert( "Men bunday qiymatlarni bilmayman" );
}

Bu erda switch 3 bo’lgan birinchi case variantidan a ni taqqoslashni boshlaydi. Taqqoslash muvaffaqiyatsiz tugadi.

Keyin 4. Bu to’g’ri, shuning uchun ijro case 4 dan eng yaqin break ga qadar boshlanadi.

Agar break bo’lmasa, ijro keyingi case ga hech qanday tekshiruvsiz davom etadi.

break siz misol:

let a = 2 + 2;

switch (a) {
  case 3:
    alert( 'Juda kichik' );
  case 4:
    alert( 'Aynan!' );
  case 5:
    alert( 'Juda katta' );
  default:
    alert( "Men bunday qiymatlarni bilmayman" );
}

Yuqoridagi misolda biz uchta alert ning ketma-ket bajarilishini ko’ramiz:

alert("Aynan!");
alert("Juda katta");
alert("Men bunday qiymatlarni bilmayman");

let a = "1";
let b = 0;

switch (+a) {
  case b + 1:
    alert("bu ishlaydi, chunki +a bu 1, aynan b + 1 ga teng");
    break;

  default:
    alert("bu ishlamaydi");
}

“Case” ning guruhlanishi

Bir xil kodga ega bo’lgan case ning bir nechta variantlarini guruhlash mumkin.

Masalan, agar biz bir xil kodni case 3 va case 5 uchun ishlashini istasak:

let a = 3;

switch (a) {
  case 4:
    alert("To'g'ri!");
    break;

  case 3:                    // (*) ikkita case guruhlashtirildi
  case 5:
    alert("Noto'g'ri!");
    alert("Nega siz matematikadan dars olmagansiz?");
    break;

  default:
    alert('Natija g'alati. Haqiqatan ham.');
}

Endi 3 va 5 holat bir xil xabarni ko’rsatadi.

Holatning “guruhlash” qobiliyati – bu switch/case ning breaksiz ishlashining yon ta’siri. Bu erda 3 holatning bajarilishi (*) satridan boshlanadi va 5 holatidan o’tadi, chunki break yo’q.

Turi muhim

Shuni ta’kidlaylikki, tenglikni tekshirish har doim qat’iydir. Qiymatlar mos kelish uchun bir xil turda bo’lishi kerak.

Masalan, quyidagi kodni ko’rib chiqaylik:

let arg = prompt("Qiymatni kiriting?");
switch (arg) {
  case '0':
  case '1':
    alert( 'Bir yoki nol' );
    break;

  case '2':
    alert( 'Ikki' );
    break;

  case 3:
    alert( 'Hech qachon bajarilmaydi!' );
    break;
  default:
    alert( 'Noma'lum qiymat' );
}

1. 0, 1 uchun birinchi alert ishlaydi.
2. 2 uchun ikkinchi alert ishlaydi.
3. Ammo 3 uchun prompt natijasi "3" matnidir, bu 3 raqamiga qat’iy teng emas ===. Shunday qilib case 3 da o’lik kod bor! Default holat bajariladi.